niedziela, 16 listopada 2008

Armatnia kula ♪

Wciąż jeszcze odrobina
Twojego smaku na moich ustach
Wciąż jeszcze odrobina Ciebie
Przetkana z moimi wątpliwościami
Wciąż trudniej powiedzieć co się dzieje

Wciąż odrobina Twojego ducha,
Twojego świadectwa
Wciąż odrobina Twojej twarzy,
Której nie pocałowałem
Stąpasz bliżej ku mnie
Tak, że nie mogę powiedzieć co się dzieje

Kamienie nauczyły mnie latać
Miłość nauczyła mnie kłamać
Życie nauczyło mnie umierać
Więc nie tak trudno upaść
Gdy unosisz się jak armatnia kula

Wciąż jeszcze odrobina
Twojej piosenki w moim uchu
Wciąż jeszcze odrobina
Twoich słów które pragnę usłyszeć
Przybliżasz się do mnie każdego dnia
Tak blisko że nie widzę co się dzieje

Kamienie nauczyły mnie latać
Miłość nauczyła mnie kłamać
Życie nauczyło mnie umierać
Więc nie jest trudno upaść
Kiedy płyniesz jak armatnia kula

Kamienie nauczyły mnie latać
Miłość nauczyła mnie płakać
Więc przybądź odwago!
Naucz mnie być nieśmiałym
Bo nie trudno upaść
A ja nie chcę jej przestraszyć
To nie trudne upaść
A ja nie chcę przegrywać
To nie trudne dorosnąć
Gdy wiesz, że po prostu nie wiesz