We śnie ®

We śnie

Przyszedłeś do mnie we śnie

Sympatii senną aleją

Zjawiłeś się myśli, ciemną nocą

Rozpromieniłeś nadzieją

Przyszedłeś do mnie we śnie

Widziadłem sennym mi byłeś

W mym sercu na nowo zakwitłeś

Pociechą ponownie mi byłeś

Przyszedłeś do mnie we śnie

Prawdziwie znów zaistniałeś

I sercem swym otoczyłeś

Miłością obdarowałeś

Przyszedłeś do mnie we śnie

Sympatii senną aleją

Ażeby odejść ze świtaniem

Promenady ufnością cichą

Anioły miłości ®

Anioły miłości

Kiedy tak brałeś mnie w ramiona, wciąż jeszcze czuję miłości rozkosze

Gdy w pocałunkach cichych pobladły twarze, o miłowanie ciągle proszę

Dusze skąpały się w afekcie, a serca żarem gorącym płoną do siebie

Meteorytów spadają chmary, widzę anioły wśród nich gdzieś na niebie

Anioły ciche, spokojne i tak piękne urocze w swej doniosłości

Popatrz, widzisz... zbliżają się właśnie do Ciebie, ofiarowując Ci nutkę miłości

 Niosąc Ci miłość, nieskończoność chwili, róż płomiennych kosze

O bezgraniczną ilość dni szczęśliwych, łagodnych je uproszę

Pocałunków gorących, namiętnych, słów czułych pełne dźwigają amfory

Ucząc nas szacunku, uwielbiania, sentymentalizmu i wobec siebie pokory

Iskierka ®

 

Iskierka nadziei

Wątłą nadziei iskierkę

Zabrałam Ci bezlitośnie

Skazałam na poniewierkę

Krzywdząc żałośnie

 Żar serce spala powoli

Nadziei żadnej nie dając

Dręcząc myśli do woli

Uczuciem targając

Stąpamy po cierniach życia

Raniąc się boleśnie

Tyle mamy do przeżycia

Choć nie znamy się cieleśnie

Morze słonych łez wylane

W ustach cierpki smak goryczy

Życia nasze są przegrane

Serce płonie, dusza krzyczy

Cudowne utęsknienie ®

Oczarowanie

Pomiędzy ciszą, a nocy mierzeją

W wieczór wiosenny, jasny, kwietniowy

Księżyc podążał krzywa gwiazd aleją

Skłaniając ciemność ku upadkowi

Gdzieś pośród ścian pokoju małego

Na jedno nikłe Czarownicy skinienie

Doznałeś uczucia miłości wielkiego

Poczułeś niespotykane, ciepłe serca drżenie

Słowa miękko falowały jak muzyki granie

Łagodnie miedzy latarń koronami

Radością dnia i nocy szlochaniem

Kłębiły się spokojnie wielkimi kołami

Mgłą czarów białą wznosiły się i opadały

Tuliły się do policzka, do ust rosy diamentami

Dłonią subtelnej kochanki zmysły dotykały

Oplątały niepostrzeżenie wzruszenia ramionami

I tak przybywasz do mnie, co noc

Ku czułemu wyrazów czarowaniu

A ja daje Ci subtelności moc

Pozwalam byś oddał się kochaniu

 Przychodzi moment, gdy Ciebie już nie ma

Że śpi zmęczone Twe ciało

Dla samej nadziei spotkania

Spędzić ten czas z Tobą wartało

Weź mnie za rękę

Mam świadomość, że mnie potrzebujesz

Powiedz mi czemu płaczesz?

Chwyć mnie za rękę

Dlaczego łzy nie znikają?

Próbuję mówić do Ciebie

Utulić Cię

Troszczyć się

A łzy nadal nie znikają…

Dlaczego cierpisz?

Kocham Cię , wiesz to

Daj mi możliwość zatroszczyć się o Ciebie

Bądź bezpieczny ze mną …

Gdy jesteś blisko ®

Gdy jesteś blisko

Tylko wtedy, gdy jesteś blisko

Nie czuje chłodu

Potrzeba mi Twoich dwóch ramion

 Żeby oplotły mnie ciepłem

Czułości, co jest dla mnie

Niczym dla pszczół nektar kwiatu słodki

Kiedy znikasz i milczysz życie traci sens

A dni staja się szare, smutne i bez wyrazu

Poprowadź do tego, co piękne

 Poprowadź do tego, co jest piękne

A ja pozwolę Ci się zniewolić

Posłuchaj jak ma dusza śpiewa smętnie

I chce wspomagać Cię w niedoli...

***

Oczy, usta, myśli, serca pierwsze drganie

Słowa wyszeptane w chwili zapomnienia

Nagie ciała splatane w miłosnej rozkoszy

I ten ktoś, kto szepcze i o więcej prosi

Zbyt krótkie są noce u rozkoszy wrót

Oczy Twe, kiedy widzą zdolne są do grzechu

Usta Twe, jeśli milczą to tylko kochaniem

Ręce kiedy zajęte, to pożądaniem

A więc znowu jesteś ®

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote?

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote

Znów przyszedłeś do mnie w tę jesienną słotę

Spotykam Cię we śnie, bo się nocą rodzisz

O zmroku, do myśli i duszy przychodzisz

Dajesz boski spokój, sercu ukojenie

Czynisz w moich myślach wielkie spustoszenie

Żyjesz w moim wnętrzu i Ty wiesz o tym

Jesteś tak zwyczajnie szczęściem moim złotym

Gdy przychodzi ranek i ze snu się budzę

Czekam znów na wieczór i znowu się łudzę

Bo na jawie ciężko wyobrazić sobie Twoje oczy, usta, całą

Twą osobę. Więc tak bardzo czekam na nadejście zmroku

Wtedy znowu będę u Twojego boku

Myśli pełne Ciebie niczym wody zdroje

I znikają z serca wszystkie niepokoje

Wtedy jestem pewna, że nie stracę Ciebie

Znalazłam swą miłość, będąc w wielkiej potrzebie

Jesteśmy znów razem, pełni ciepła, mili

Przymykam, więc oczy by nie spłoszyć tej chwili

I znów przyjdziesz nocą, wtulisz mnie w ramiona

Będę czuć tak realnie jak ma dusza kona

By z pierwszą smugą światła znowu mnie porzucić

A gdy przyjdzie wieczór w zmroku ciszy powrócić

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote? ®

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote?

A więc znowu jesteś, szczęście moje złote

Znów przyszedłeś do mnie w tę jesienną słotę

Spotykam Cię we śnie, bo się nocą rodzisz

O zmroku, do myśli i duszy przychodzisz

Dajesz boski spokój, sercu ukojenie

Czynisz w moich myślach wielkie spustoszenie

Żyjesz w moim wnętrzu i Ty wiesz o tym

Jesteś tak zwyczajnie szczęściem moim złotym

Gdy przychodzi ranek i ze snu się budzę

Czekam znów na wieczór i znowu się łudzę

Bo na jawie ciężko wyobrazić sobie Twoje oczy, usta, całą

Twą osobę. Więc tak bardzo czekam na nadejście zmroku

Wtedy znowu będę u Twojego boku

Myśli pełne Ciebie niczym wody zdroje

I znikają z serca wszystkie niepokoje

Wtedy jestem pewna, że nie stracę Ciebie

Znalazłam swą miłość, będąc w wielkiej potrzebie

Jesteśmy znów razem, pełni ciepła, mili

Przymykam, więc oczy by nie spłoszyć tej chwili

I znów przyjdziesz nocą, wtulisz mnie w ramiona

Będę czuć tak realnie jak ma dusza kona

By z pierwszą smugą światła znowu mnie porzucić

A gdy przyjdzie wieczór w zmroku ciszy powrócić

Czas ®

W drobinach czasu

W drobinach czasu uczucia zaklęte

W ziarenkach piasku gubią się marzenia

Cieplutkie myśli spowite w światła przedświt

Czekają swojego rychłego spełnienia

Powrócą kiedyś ze zdwojonym żarem

Świetlistą iskrą urzeczywistnienia

Malując w sercu moim ufność, wiarę

I wówczas ziszczą się marzenia

Utopię wtenczas zasmucenie

Potokiem miłości łez raptownym

Wyrzucę z duszy mej cierpienie

Pocałunkiem mych ust łagodnym

Łzy ®

Łzy

Ronię łzy... bo nie umiem wyrazić tego słowami

Bo widzisz wiem, że nie zechcesz zrozumieć mych słow.

Ronię łzy... Czuję wielka pustkę wokół siebie

I chociaż dusza krzyczy, melancholia nie odchodzi …

i pewnie nie odejdzie

Zostanie przy mnie i będzie w każdą noc, każdy dzień

 Ronię łzy... bo widzisz smutek zagościł w mym sercu

Ale wierzę, głęboko wierzę, że chociaż Ty będziesz szczęśliwy