Wesołych świąt ®

Zbliża się okres świąteczny, wokół pachnie już przed świąteczną atmosfera. Święta Bożego Narodzenia, to takie jedyne swego rodzaju święta w roku, bo chociaż za oknami śnieg, zimno i mróz przyozdabia okna pięknymi rysunkami, to przy wigilijnym stole zapanuje ciepła rodzinna atmosfera. I właśnie w takiej chwili, gdy będziesz się łamał opłatkiem z najbliższymi, pomyśl przez moment o Mgiełce Na ten niezwykły czas życzę Ci spokoju i wyciszenia w kręgu najbliższej rodziny i przyjaciół oraz oderwania się od kłopotów zwykłych dni. Niech magia Wigilijnej Nocy pozwoli Ci się cieszyć podwójnie z osiągniętych sukcesów, pomoże zapomnieć o niepowodzeniach i da nadzieję na lepsze jutro. Życzę Ci również miłego powitania nadchodzącego Nowego Roku. Oby otworzył Ci nowe perspektywy i był czasem, w którym spełniają się marzenia, bo warto takie mieć.... Tego życzę Ci z całego serca Mgiełka

Subtelność ®

Subtelność

Delikatna jak słowa

Delikatna jak oddech

Delikatna jak czas

Delikatna jak bieg

Delikatna jak Ty i ja

Zachwycająca jak deszcz

Zachwycająca jak śnieg

Zachwycająca jak ptak

Zachwycająca jak powietrze

Krucha jak słodkie ramiona obejmujące mnie

Krucha jak bransoleta na moim ramieniu

Krucha jak ramiona obejmujące Ciebie

Zachwycająca jak wracające słowo

Zachwycająca jak dotkniecie

Zostawię swoje łzy w deszczu

Czy moje serce nigdy Cię nie dostrzeże?

Zraniłeś mnie

Lecz mam swoją dumę i umiem to skryć

Wszystko, smutek, ból i cierpienie

Ukryć łzy płacząc w deszczu

I czekać na bezchmurne niebo

To nie deszcz ujrzałeś, a łzę w moich oczach

Nie dowiesz się juz nigdy, co rzeczywiście do Ciebie czułam

Pozostawiłeś rozdarte serce

A teraz plączę w deszczu

Wierzę, że kiedyś zobaczę na niebie tęcza

I będę jeszcze szczęśliwa

Czekam na burzową pogodę

Po której przyjdzie znów pogodny dzień

Sądzę, że tych łez nigdy nie zobaczysz

Pewnego dnia kiedy łzy znikną

Będę się uśmiechać i pójdę gdzieś pogodną droga

Może jestem niemądra, nie będę narzekać

Pozostawię swoje łzy w deszczu

Okrutna magia

Niech zagra muzyka

Usłyszę stukanie do wrót i śpiew

Niechaj wszyscy zapłaczą

A uczucie ożywi wszystkie serca

Wyrwie ze snu pożądanie

Niechże wszystko zatańczy

Ponad czasem

Niech rozkołyszą się wszystkie ciała

Jak powiew kołysze drzewami Boska, okrutna magia

Jak zła choroba?

Niech leci niby perfumowane marzenia

 Na słowach miłości

Palącym muśnięciem warg

Po zgubione serce

Do kobiety i mężczyzny

Księżyc pojawia się każdej nocy

Wypływa na niebie pośród chmur

My którzy kochamy, chcemy być kochani

Słodycz bezdusznej magii

To wszystko dla miłości

Czy lepiej? ®

Lepiej smucić się i kochać, niż żyć bez miłości w szczęściu.

Selma Lagerlöf

 

Niebo wie, ja nie ®

Niebo wie ja nie

 Gdy jest Ci źle, jestem przy Tobie

 Być może tego nie widać, ale to prawda

I kiedy Twoje serce krwawi

Wiem, że to moja wina

 Robię wszystko by potępić to

Wyczuj to, to nie na pokaz

Mówisz, że kłamię

Niebo wie dlaczego ja nie

Nie byliśmy ze sobą zbyt długo

Lecz coś przeżyliśmy

Chcę być tylko dla Ciebie

Więcej i więcej

Kiedy widzę łzę w Twoich oczach

Zawsze przepraszam

 Choć wiem, że to zbyt późno

Drzemie we mnie dziecko

Widać to w moich oczach

Widać jak jestem samotna

Nigdy więcej Cię nie zranię

Może moją miłość nie jest złota

Ale jest prawdziwa

Wypominam ten pierwszy dzień

Gdy Cię widziałam

To na zawsze zachowam głęboko w moim sercu

Uczyniłeś że chciałam śpiewać

Dla Ciebie to pisze…..

Minął kolejny dzień ®

Minął kolejny dzień

Pozostawiając smutku cień

Nadal jestem samotna

Jak miłość lubi być przewrotna

Dlaczego nie ma Cię ze mną

Wciąż o tym myślę nocą ciemną

Nigdy nie powiedziałeś do widzenia

Odchodząc dałeś wiele do myślenia

Usta Twe, które wieczór do moich ust skłania®

Usta Twe, które wieczór do moich ust skłania

Usta Twe, które wieczór do moich ust skłania

Całując, odnajduje dno mego kochania.

Jak ptaki spłoszone mych źrenic podwoje

W kościołach Twoich oczu ,

Gniazda wiją swoje

I serce Twoje, które kadzidłem odurza

Moja miłość płonąca rozpięta jak różą

Nad mym sercem,

Twe serce kopułą i szczytem urasta

W noc gwiazdami w dzień tkana błękitem

I z palety błyszczącej biorąc farby wszystkie

W błękit zamykam, w gwiazdy

Twoje oczy czyste

I najpiękniejszą barwą wkoło ust

Twych błądzę Ustami, nie wiem

Miłość znajdując czy żądzę

J.Liebert

Zima ®

Kolejna zima przybrała świat na śnieżno biało, pada śnieg, chłodny wiatr porusza nagimi konarami drzew zrzucając z nich resztki zbrązowiałych listków, unosząc je wysoko w górę, by później pozwolić im łagodnie spaść w dół … Wkoło już pachnie świętami. Dzieci wesoło hasają w śniegu lepiąc bałwany. Miasto przystroiło się kolorowymi światełkami dookoła roznosi się zapach choinek …Tylko Ty jesteś tak daleko…

Zrobiło się tak smutno …może odrobina radości, to wiersz mojego kolegi z Kolonii

Zimowe brudy

Gdyby kobietę - abstrakcyjnie - przewiesić przez trzepaka ramę

i tak dokładnie, i solidnie To zrobić, co z dywanem.

To uleciałaby wraz z wiatrem: obłuda, fałsz i pruderia,

Zarozumialstwo i obżarstwo, pycha, egoizm, kokieteria.

Te wszystkie - "Czemu tyle palisz" i wszystkie - "Znowu tyle piłeś",

te wszystkie - "Odłóż te gazetę", "I znowu masła nie kupiłeś",

te spazmy, furie, te migreny, te wszystkie ? ?

Aach" i ? Ooch", i ? Jeeny?, " jak jestem nieszczęśliwa,

 Boże !", te "Cóż ja dziś na siebie włożę ?".

I ta nie dobroć, brak rozumu, i dusza nieliryczna ...

tłumu, i ten despotyzm, brak litości,

pustość, oziębłość, brak jakości.

Gdyby to wszystko, gnane wiatrem,

jak kurz i pył, gdzieś uleciało, to tylko to, co mile,

dobre nienaruszone by zostało.

Wiec: pracowitość, mądrość, dobroć,

czułość, rozumność, nie szarzyzna, i

 przedsiębiorczość,i subtelność, czyli po prostu ? sam Mężczyzna.

Jeśli jutro nie nadejdzie nigdy ®

Noc

Noc ciemna i dobroczynna za oknami

Księżyc srebrny, czarowny wisi na niebie

Ułożył się pomiędzy nikłymi gwiazdami

I patrzy z góry ukradkiem na Ciebie

Ty siedzisz w domu milczący, samotny

Przy blasku świecy, jakże zadumany

Być może to fakt nie zbyt jest istotny

Podchodzisz do okna, rozsuwasz firany

Patrzysz na drzewa posępne, ospałe

Próżne ulice, uśpione domów lica

Barwy o tej porze mroczne, pociemniałe

Posępna wydawać by się mogło okolica

Nagle jakaś moc wzrok na niebo kieruje

Przestrzeń międzyplanetarna Cię woła

Galaktyka szafir nieba w upominku ofiaruje

Migotem urokliwych gwiazd porywać zdoła

Deszcz meteorytów jasność sieje na niebie

Pył kosmiczny garściami wszędzie rozrzucając

Swym nieziemskim urokiem przyciąga do siebie

Świat cały w śnie spokojnym z wolna pogrążając

A kiedy gwiazdę spadającą dojrzysz

I choć na minutę przymkniesz oczy,

Wypowiesz w myślach życzenie, zobaczysz

Ono się spełni jak sen proroczy

Bo przecież noc ma w sobie jakąś magię dziwną

Po trosze srebrną, a po trosze błękitną

Siłę tak kojącą, łagodną, przedziwną

Chodź tak naprawdę jest chwilą nieuchwytną

To dla Ciebie jest ta strona....®

Jeśli kiedykolwiek tu się pojawisz, wiedz że ta strona została stworzona z myślą o Tobie... Jeśli jesteś szczęśliwy lub nie, zawsze tu możesz wstąpić, bo zawsze znajdziesz tu coś dla siebie, coś co w pełni oddaje moje uczucia.

Był kiedyś

Był kiedyś tak ktoś,

Co zmysły pomógł wskrzesić

Wnętrze topiąc w miłości

Zezwolił mu by grzeszyć

Wzbudził uczucia pożądania

Aż do kresu rozmiłowania

Był kiedyś taki ktoś,

Co wzniecił śpieszne serca bicie

Pochwycił tym duszę jej

Uczynił pięknym życie

I stanęło w płomieniach

Skąpane w szczęściu bez litości

Był raz taki ktoś,

Co usta kobiece ożywił

Nadając im słodkość malin

Tak wielce uszczęśliwił

Niecałowane wargi chciały całowania

I zapłonęły krwi purpurą

Był kiedyś tak ktoś,

Co zniknął bez słów pożegnania

Nocą

Czasem nocą, kiedy zasypiam

Jesteś drobiną mego marzenia

Światło prowadzi mnie do ciemności

I czuję jego przeznaczenie

Wydaje mi się, że nigdy nie nadejdzie ranek

Jeśli jutro nie nadejdzie nigdy

Czy dowiesz się jak bardzo Cię kocham?

Zastanawiam się każdego dnia

Czy kiedyś dowiesz się, że byłeś tym jedynym?.

Chciałabym byś kiedyś usłyszał to ode mnie

Jeśli jutro nie nadejdzie nigdy

Pragnęłabym byś dowiedział się jak bardzo Cię kocham…

Brak tytułu

Otwórz drzwi

Otwórz drzwi, dlaczego się boisz?

Przecież to tylko ja, otwórz proszę...

Wejdę, usiądę gdzieś z boku

Popatrzę jeszcze tylko raz na Ciebie

Myślę, że tyle jeszcze możesz mi dać

Bym mogła wrócić na słoneczna drogę

Jesteś zajęty, nie szkodzi tylko popatrzę

Nakarmię swoje oczy Twoim widokiem

Twój zapach doda mi sił i wtedy odejdę

Wiem, że w sercu pozostanie pustka,

Pustka, której nic nie wypełni, nie zastąpi

Pozwól spojrzeć na Twoje ruchy, gesty Z

apamiętać Cię takim, jakim naprawdę jesteś

Słoneczny, uśmiechnięty, beztroski

Myślę, że teraz odnajdę drogę ku słońcu

Pomimo, iż na dworze pada deszcz

Ale on jest bardziej wyrozumiały

Przychodzi znienacka i dotyka mnie

Otulona w tęsknotę

Otulona w tęsknotę, myślę o spełnieniu

O spełnieniu tego, co nigdy się nie ziści

Być może kiedyś, kiedy po raz kolejny

Pojawimy się powtórnie na świecie

Odnajdziemy siebie i może wtedy...

Będziemy z sobą na zawsze...

To Ty malujesz w sercu uczucie miłości

I będziesz mi na wieki światełkiem we mgle

Nowy rok

Kolejny rok znów minął szybko i ulotnie

Rok smutków, porażek, sukcesów i radości

W nowe stulecie wkraczamy bezpowrotnie

Puszczając w niepamięć życia zawiłości

Jak będzie wyglądać ten nasz rok następny?

Czy starczy nam wiary, siły w lepsze dni?

Trzeba spróbować zrobić krok następny

Przecież w gruncie rzeczy poprzedni nie był zły

 A życie toczy się dalej swoim torem

Bo przecież jedno dano nam życie

Ona przyszła prosto z chmur ®